ایران شرقی/
در چند هفته اخیر؛ در حملات هوایی نظامیان آمریکایی، نیروهای افغان، یک مدرسه و تعدادی از غیرنظامیان افغان هدف قرار گرفتند. چند روز پیش نظامیان آمریکایی، نیروهای افغان را در منطقه گرشک ولایت هلمند، بمباران کردند که بر اثر آن 15 سرباز افغان کشته شدند.

در مجموع نظامیان آمریکایی از تاریخ 16 جولای تا 21 مه سال جاری میلادی، 52 بار در ولایت هلمند اقدام به حمله هوایی کرده‌اند.

از ولایت قندوز در شمال افغانستان نیز خبر می‌رسد که نظامیان ناتو یک دبیرستان به اسم مشهد را در این ولایت هدف حمله هوایی قرار دادند. سخنگوی والی قندوز ضمن تایید این خبر بیان داشت که هدف نیروهای ناتو، مدرسه خواجه غلتان این ولایت بود که به اشتباه این دبیرستان هدف قرار گرفت. وی افزود که در مدرسه خواجه غلتان، شبه نظامیان طالبان مخفی شده بودند. مدیر مدرسه مشهد نیز حمله هوایی ناتو را به این دبیرستان تایید اما ناتو آن را رد کرد.

از طرف دیگر، پهپادهای آمریکایی هفته گذشته یک مراسم تشییع جنازه را در منطقه هسک مینه شهر جلال آباد مرکز ولایت ننگرهار هدف قرار دادند که بر اثر آن، دست کم 10 غیرنظامی کشته و تعدادی زخمی شدند. در ششم جولای سال 2008 نیز هواپیماهای آمریکایی یک مراسم عروسی را در همین منطقه بمباران کرده بودند که بر اثر آن، 47 نفر کشته شدند.

در این تحلیل، موضوعاتی چون تغییر تاکتیک نظامی آمریکا پس از امضای پیمان امنیتی کابل- واشنگتن و سکوت دولت افغانستان در برابر حملات هوایی آمریکا، مورد بحث قرار گرفته است.    

جنگ آمریکا پس از امضای پیمان امنیتی با افغانستان
جنگ آمریکا پس از امضای پیمان امنیتی کابل- واشنگتن، از نظر تئوری تغییر کرد و حضور نظامیان آمریکا به آموزش و مشاوره نیروهای افغان محدود شد، اما با این وجود بازهم آمریکایی‌ها در میدان جنگ باقی ماندند.

بر اساس گزارش نیروهای هوایی آمریکا، نظامیان این کشور در سال 2015 میلادی، 411 حمله هوایی در سراسر افغانستان انجام دادند. یک نهاد بین‌المللی دیگر نیز گزارش داد که نظامیان آمریکا در همین سال 236 حمله انجام دادند که بر اثر آن، بین 989 تا یک‌هزارو 441 نفر کشته شدند. از این جمع 60 تا 81 تن آنان غیرنظامی و 3 تا 17 تن آن کودک بودند.

نظامیان آمریکایی در سال 2016، 117 حمله هوایی در افغانستان انجام دادند. بر اثر این حملات بین 431 تا 471 تن کشته شدند. در بین این افراد بین 15 تا 22 نفر غیرنظامیان و کودکان بودند. در دو سال گذشته، دو حمله خونین در استان قندوز نیز انجام شد که هدف قرار گرفتن پزشکان بدون مرز، از آن جمله بود.

بمباران بی رحمانه و سکوت دولت
این نخستین بار نیست که در دولت وحدت ملی، نیروهای افغان و غیرنظامیان هدف قرار می‌گیرند. بدی کار در اینجا است که سران دولت وحدت ملی نه تنها حملات هوایی نیروهای آمریکایی را محکوم نمی‌کنند، بلکه در صدد توجیه آن نیز بر می‌آیند.

برای مثال: زمانی که غیرنظامیان در ولایت قندوز هدف قرار گرفتند، رئیس اجراییه دولت وحدت ملی افغانستان به جای محکوم کردن این حادثه، طالبان را عامل آن معرفی کرد.

رئیس اجرایی در حالی این رویداد را توجیه کرد که حمله به غیرنظامیان در قندوز، در سطح بین‌المللی محکوم شد. تنها بیانیه‌ای که دولت افغانستان درباره بمباران هوایی آمریکا به یک روستا در قندوز، صادر کرد، به 10 ماه پیش باز می‌گردد. در این بیانیه نیز بمباران نیروهای خارجی محکوم نشده بود.

اکنون سوال این است که چرا دولت وحدت ملی افغانستان، صدای خود را علیه نظامیان خارجی بلند نمی کند؟
به این سوال باید مسئولان افغانستان پاسخ بدهند؛ اما با این وجود، اولین عامل آن، موجودیت دولت ضعیف و دو سر در افغانستان است. به گفته سفیر آمریکا، حامد کرزی در دوره دوم ریاست جمهوری خود، یک دوست غیراستراتژیک این کشور بود، زیرا او از عملکرد آمریکا انتقاد می کرد.
 
علت دوم سکوت دولت افغانستان در برابر خارجی‌ها، اتکای این دولت بر نیروهای خارجی است. بنابر این دولت افغانستان نمی‌خواهد که با انتقاد از عملکرد خارجی‌ها، آنان را از خود برنجاند. دولت افغانستان در دوره دوم ریاست جمهوری حامد کرزی، با مشکلات امنیتی و اقتصادی که اکنون دولت وحدت ملی با آن‌ها روبرو است، نبود. از آنجا که حامد کرزی در روزهای پایانی دوره ریاست جمهوری افغانستان قرار داشت، ترجیح داد که در برابر رفتار خارجی ها سکوت نکند.

سال 2017 و حملات خونین
بر اساس گزارش سازمان ملل، سال 2017، بدترین سال برای غیرنظامیان در افغانستان است. طبق این گزارش، رقم حملاتی که در شش ماه اول سال جاری در افغانستان انجام شده، برابر با همه حملاتی است که در سال 2016 انجام شده بود. در شش ماه اول سال جاری، 1هزارو 634 حمله موشکی و انفجار بمب در افغانستان صورت گرفته است. این رقم پس از سال 2011، سابقه نداشته است. تنها در ماه ژوئن سال جاری، 389 حمله موشکی در سراسر افغانستان انجام داده است. این رقم نسبت به سال 2013، بیشتر بوده است. با توجه به این که در آن زمان 50 هزار نظامی آمریکایی در افغانستان حضور داشتند و اکنون کمتر از 10 هزار تن از این نیروها در افغانستان مستقر هستند.

آمار و ارقام بالا نشان می‌دهد که در حال حاضر تاکتیک نظامی آمریکا در افغانستان تغییر کرده و عمدتا به حملات هوایی متکی است. همچنین افزایش حملات هوایی نشان دهنده آن است که هنوز نیروهای هوایی افغانستان به خود متکی نیستند.

بمباران کورکورانه نظامیان خارجی در افغانستان، تبعات منفی زیر را به دنبال خواهد داشت:
1- ادامه‌ی حملات هوایی آمریکا در افغانستان، بیش از پیش تنفر مردم از نظامیان خارجی را افزایش خواهد داد.

2- نظامیان افغان نیز از بمباران کورکورانه نیروهای خارجی در امان نیستند. این امر، بی‌اعتمادی بین نیروهای خارجی و افغان را افزایش داده است. با توجه به این وضعیت، بعید نیست که زمینه حملات نیروهای افغان به نظامیان خارجی بیش از پیش فراهم شود.
به همین دلیل است که ماه گذشته، دو بار نیروهای آمریکایی توسط نظامیان افغان مورد حمله قرار گرفتند. اگر دولت به سکوت خود در برابر حملات نظامیان آمریکایی ادامه دهد، بیش از پیش فاصله بین دولت و ملت افزایش خواهد یافت.
انتهای مطلب/.